Uit de praktijk: Spijt van ondertekenen vaststellingsovereenkomst

09/07/2019

Als rayonbestuurder begeleid je leden die ondersteuning nodig hebben om iets tot een goed einde te brengen. Daarbij kom je uiteenlopende en soms bizarre zaken tegen. Verhalen in  deze rubriek zijn waargebeurd. Ter bescherming van leden zijn sommige details weggelaten en de namen die gebruikt worden verzonnen.

 

 

Stefan was gisteren jarig geweest. Hij was 64 jaar geworden. Ook al werd de pensioendatum door de regering steeds verder vooruitgeschoven, de periode dat hij nog moest werken was te overzien. Gelukkig maar, want hij had het niet zo goed meer naar zijn zin. Het bedrijf was groot gegroeid door allerlei kleine bedrijven over te nemen en het persoonlijke ‘ons kent ons’ was er een beetje af. Daarnaast werd hij steeds vaker naar het buitenland gestuurd en zat hij de hele week in de kost. Dat had al niet zijn voorkeur, maar het onderdak en eten was goed geregeld en het werd goed betaald. Jammer was dat het niet zo’n leuke ploeg was, waar hij mee in de kost zat. Het kostte Stefan al moeite om ermee samen te werken, maar dan ook nog heel de week ermee in een pension zitten was zwaar.

 

Deze week leek nog zwaarder dan anders. Stefan wist niet precies waar het door kwam. De meest vervelende collega, Will, was nog vervelender en negatiever dan hij  al was. Zijn andere collega’s konden dat gedrag negeren, maar Stefan kon dat niet. Will liep hem heel de week al te sarren. Het was inmiddels woensdag en bij Stefan was al het bloed al onder zijn nagels vandaan gehaald. ’s Avonds aan tafel kon hij er niet meer tegen. Will begon weer te sarren en Stefan stond op, pakte hem bij de kraag en uitte bedreigende woorden. Hij smeet Will terug op zijn stoel en beende woedend weg om te voorkomen dat het erger werd.

Stefan had een slechte nacht. Hij had zich op de kast laten jagen en zijn eigen reactie zat hem niet lekker. Hij had heel de nacht liggen piekeren en besloot om zijn excuses aan te bieden aan Will maar tegelijkertijd ook aan te geven te willen praten over diens vervelende gedrag. Dat was een goede, volwassen reactie vond hij maar nog geen uur later ondervond hij dat Will minder volwassen was en de baas al had gebeld om zijn kant van het verhaal te vertellen. Stefan kreeg van de baas te horen dat hij onmiddellijk naar Nederland terug moest komen om zich op kantoor te melden. Dus pakte hij zijn spullen en reed naar kantoor. Daar zat een delegatie van 3 mensen te wachten: de directeur, zijn leidinggevende en de mevrouw van personeelszaken. Op dat moment wist Stefan: dit is niet goed. Hij kreeg een preek van zijn leidinggevende over zijn gedrag, de mevrouw van personeelszaken schreef alles op en de directeur zat goedkeurend te knikken. Op geen enkel moment werd naar zijn kant van het verhaal gevraagd en aan het einde van de preek kreeg hij een papier voorgelegd met het verzoek te tekenen. Het was een zogenoemde vaststellingsovereenkomst (VSO). Als hij zou tekenen betekende het wel ontslag per direct, maar niet op staande voet. Volgens de mevrouw van personeelszaken zou hij daarmee wel een WW uitkering kunnen aanvragen en bij op staande voet had hij alleen recht op bijstand.

 

Dus zette Stefan zijn handtekening, nam zijn exemplaar mee naar huis en ging daar alles eens op een rijtje zetten. Hij nam een kleine week de tijd om tot zichzelf te komen en vulde vervolgens alles papieren in om WW aan te vragen. Na twee weken kreeg hij bericht: hij had wel recht op WW maar niet met ingang van de datum waarop zijn dienstverband was beëindigd. Hij moest een maand wachten tot zijn WW inging. Hij snapte er niets van en besloot HZC te bellen. De rayonbestuurder concludeerde al snel dat er veel fout was gegaan met het opstellen van de VSO. Maar helaas was daar niets meer aan te doen. Na ondertekening van de VSO had Stefan nog 2 weken de tijd om protest aan te tekenen en zijn handtekening onder de VSO in te trekken, maar die 2 weken waren voorbij. Er zat voor Stefan niets anders op dan zich bij de situatie neer te leggen en ander werk te zoeken. Dat is gelukt. Hij heeft en ander baan om zijn laatste jaren werken door te brengen. Hij heeft ook beloofd lid te blijven van HZC maar voortaan wel meteen te bellen als er iets is.

 

Laat een vaststellingsovereenkomst altijd beoordelen door HZC!

In het geval van Stefan was er geen opzegtermijn opgenomen, waardoor hij die opzegtermijn zelf moest betalen. Werkgever had ook geen wettelijke transitievergoeding opgenomen. Op zich begrijpelijk omdat het eigenlijk ontslag op staande voet had moeten zijn, maar nu had Stefan én geen  transitievergoeding, geen loon én geen WW. Werkgever heeft wel de 21 verlofdagen die Stefan nog had uitbetaald, maar die werden extra belast dus hield hij daar minder aan over.  Als het einde dienstverband op een maand later was gezet had Stefan dat verlof op kunnen nemen. Hij had dan in die periode gewoon loon gekregen en direct na zijn ontslagdatum aansluitend WW. Het had de werkgever niets extra’s gekost en het had Stefan meer opgeleverd.

 

HZC controleert of een VSO goed is opgesteld en of er:

  • Terecht sprake is van beëindiging van het dienstverband
  • Rekening is gehouden met de opzegtermijn
  • Reden van beëindiging zogenoemd WW-proof is
  • Recht is op beëindigingsvergoeding en hoe hoog die zou moeten zijn
  • Alle tegoeden zijn betaald/worden betaald voordat er sprake is van finale kwijting: finale kwijting betekent dat je verklaart niets meer te goed te hebben of te kunnen eisen van de werkgever.
  • Andere valkuilen in staan over bijvoorbeeld relatie- of concurrentiebedingen
  • Andere zaken in staan of juist weggelaten zijn die problemen kunnen veroorzaken

Maak gebruik van je lidmaatschap en schakel HZC in!

 

Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel? Neem dan contact op met de HZC Servicedesk via 030-6006070 of mail naar servicedesk@hzc.nl