Uit de praktijk: Betalingsverplichtingen volgens cao

03/10/2019

Als rayonbestuurder begeleid je leden die ondersteuning nodig hebben om iets tot een goed einde te brengen. Daarbij kom je uiteenlopende en soms bizarre zaken tegen. Verhalen in deze rubriek zijn waargebeurd. Ter bescherming van leden zijn sommige details weggelaten en de namen die gebruikt worden verzonnen.

 

 

Cor werkte bijna 5 jaar bij een bedrijf in het grondverzet. Hij had het niet slecht, maar ook niet heel geweldig. Hij moest veel verplichte opleidingen volgen: hij had al niet zo’n zin in leren, maar dat moest dan ook nog op zaterdag. Hij kreeg er ook niets voor betaald, want, volgens zijn werkgever, was het belangrijk voor zijn eigen toekomst. Uiteindelijk koos Cor er na een aantal jaren voor om bij een ander bedrijf te gaan werken. En toen begon de trammelant.

 

Van zijn oud werkgever kreeg hij een eindafrekening die voor geen meter klopte. Hij had nog verlofdagen staan: volgens de werkgever niet, dus die werden niet uitbetaald. Sterker nog: hij moest ook alle opleidingskosten terugbetalen. Want omdat hij wegging, had de werkgever geen voordeel van de gevolgde opleiding, aldus de werkgever. Al met al ging dat om een half periodeloon. Het zat Cor niet lekker en hij belde HZC. Al snel bleek dat er meer aan de hand was: werkgever volgde op meerdere punten de cao niet dus stuurde HZC een brief. Hierin werd het terugbetalen van de opleidingskosten betwist, maar ook het niet volgen van de cao op de punten loonsverhoging en het niet betalen van de zaterdagen dat Cor naar verplichte cursussen was geweest.

 

De reactie van de werkgever was op z’n zachtst gezegd opmerkelijk. Als rayonbestuurder ben je heus wel iets gewend, weet je dat je niet altijd vriendelijk bejegend wordt en dat je te maken hebt met emoties. Maar door een werkgever beschuldigd worden van smaad en laster en via de telefoon een stortvloed van lelijke woorden over je heen krijgen is gelukkig niet iets dat dagelijks voorkomt. Werkgever was het duidelijk niet eens met de brief waaruit bleek dat ze nog het een en ander aan Cor te betalen hadden. Na de pittige scheldkanonnade was werkgever uitgeraasd en werd er toch nog een soort van gesprekje mogelijk en uiteindelijk werd besloten om een afspraak in te plannen. We komen wel vaker tegen dat werkgevers de cao niet correct toepassen en soms is het niet eens opzettelijk. Dan is het altijd goed om de sympathieke manier te kiezen en te kijken of je er in goed overleg uit komt.

 

Het gesprek met werkgever loste niet direct iets op, maar wel werd de afspraak gemaakt om op een ietwat andere manier met elkaar om te gaan. Werkgever zou zich niet meteen aangevallen voelen en de rayonbestuurder zou werkgever een teken vooraf geven als er in de toekomst weer een juridische brief gestuurd werd. Maar daarmee was de kwestie rondom de vordering van Cor natuurlijk niet afgehandeld.

 

Veel brieven en mails werden over en weer gestuurd. Werkgever beweerde dat Cor zwart bijverdiende en had bewijzen: foto’s van facebook. Cor had een tuintje bij een vriend aangelegd, maar er niets mee verdiend. Die vlieger ging dus niet op. Cor functioneerde niet, daar waren gesprekken over gevoerd. Maar Cor had een mail van werkgever waarin er gevraagd werd of hij alsjeblieft wilde blijven. Dat doe je toch niet als iemand niet functioneert? En met nog meer zaken werd geprobeerd onder de vordering uit te komen. Werkgever had niet zo goed door dat het er allemaal niet toe deed: het ging over betalingsverplichtingen die in de cao overeengekomen waren. Of iemand dan wel of niet goed functioneert doet er niet toe. Er ging alleen veel tijd en energie verloren, maar het loste niets op.

 

Maanden gingen er overheen, werkgever deed een klein deel van de betaling in de hoop dat het daarmee geregeld was, maar niets is minder waar. De rayonbestuurder besloot de advocaat in te schakelen. Nadat alles nog eens goed was doorgenomen en de HZC-Servicedesk alles nog eens goed had doorgerekend op verzoek van de advocaat, werd een dagvaarding gestuurd aan werkgever. Nog één keer werd de kans geboden tot betaling over te gaan en anders zouden we elkaar bij de rechter zien. De afspraak bij de rechtbank was al gemaakt.

 

En zowaar, er kwam beweging in de zaak. Werkgever schakelde een advocaat in die vervolgens contact opnam met de advocaat van HZC. Er kwam een eerste schikkingsvoorstel, maar voor Cor was dat niet genoeg. Er werd overlegd tussen Cor, de rayonbestuurder en de advocaat en uiteindelijk werd een tegenvoorstel gedaan dat beduidend hoger was dan het voorstel van de werkgever. Geheel onverwacht werd er ingestemd met dit tegenvoorstel en in een razendsnel tempo werd de zaak afgewikkeld. Er werd een overeenkomst opgesteld en ondertekend en werkgever betaalde. Na meer dan een jaar was de zaak eindelijk rond.

Soms liggen zaken moeilijk of worden ze onnodig ingewikkeld gemaakt en heb je een lange adem nodig. Maar Cor is dik tevreden en dat is voor HZC het allerbelangrijkste.

 

Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel? Neem dan contact op met de HZC Servicedesk via 030-6006070 of mail naar servicedesk@hzc.nl