Stikstof en PFAS: kabinet handelt te laat, te langzaam en doet te weinig

Met stijgende verbazing kijkt Vakvereniging Het Zwarte Corps naar de stikstof- en PFAS-aanpak van de overheid. “Het kabinet laat de hele bouwsector maar ook de aanpalende sectoren door haar beleid met een ruk aan de noodrem schurend en piepend tot stilstand komen”, aldus HZC-voorzitter René van der Steen, “en vervolgens constateert het dat dat niet de bedoeling was, maar heeft geen flauw idee hoe de zaak weer op gang te brengen. Het nu naar buiten gebrachte pakket zorgt er alleen voor dat enkele prioriteiten door kunnen gaan, maar biedt geen perspectief voor de sector als geheel.”

Malieveld 2.0

Het Malieveld vormt vaak het decor waar een groep een voor haar belangrijk punt naar voren brengt. De wankelmoedige aanpak van het kabinet heeft bonden, werknemers en werkgevers verenigt in een gezamenlijk protest. Een protest tegen het onnodig stilliggen van huizenbouw, aanpak van files, grondverzet en zelfs de afspraken uit het klimaatakkoord. In een unieke Malieveld 2.0-aanpak staan vakbonden en werkgevers schouder en schouder voor de bestaanszekerheid van duizenden gezinnen en om de ook door de overheid geformuleerde ambities ten uitvoer te kunnen brengen.

Eerste stappen

Het kabinet creëert vrijkomende ruimte door een snelheidslimiet van 100 km/u, programma’s voor natuurherstel, een veranderende samenstelling van veevoer en een noodwet voor PFAS. Er lijkt nu ruimte geschapen te worden voor de woningbouw, maar infrastructuur lijkt maar zeer beperkt de ruimte te krijgen. Hoe de acuut stilgevallen grondverzetwerkzaamheden weer op gang te krijgen, ook voor de toepassingen van natte grond ( baggerspecie), is nog steeds een open vraag. Duizenden banen en miljarden omzet staan op het spel. Dat verandert onvoldoende door deze eerste stappen.

Nu doorpakken

“Het kabinet moet nu doorpakken”, zegt René van der Steen, “Met een drempelwaarde voor stikstof en een werkbare norm voor PFAS, waarmee werkend Nederland nù aan de slag kan.” Tijd is op dit moment het grootste probleem, tijd die er eigenlijk niet is. “Dus is van het belang om eerst de motor weer draaiende te krijgen”, zegt Van der Steen, “om daarna de rust te nemen om een balans te vinden tussen de Nederlandse ambities voor woningbouw en infrastructuur enerzijds en natuur- en milieubeleid aan de andere kant. Het mag niet zo zijn dat een sector die nauwelijks bijdraagt aan de stikstofuitstoot en niet aan het PFAS-gehalte in de grond economisch de nek omgedraaid wordt. Het gaat om een goede balans voor iedereen”